https://www.reha4u.pl
To stan zapalny obejmujący torebkę stawową barku, który prowadzi do stopniowego pogorszenia ruchomości, a w konsekwencji do całkowitej sztywności barku. W rezultacie nawet najprostsze ruchy mogą stać się problematyczne.
Przede wszystkim warto zaznaczyć, że zamrożony bark najczęściej dotyka:
Z tego powodu niezwykle ważna jest profilaktyka i szybka reakcja na pierwsze objawy.
Choroba rozwija się powoli, ale systematycznie. Co istotne, każdy etap charakteryzuje się innymi objawami.
W tym czasie dominuje ból – często intensywny, również w nocy. Ponadto zauważalne staje się ograniczenie ruchu, które stopniowo się pogłębia. To właśnie ten moment, kiedy pacjenci zaczynają dostrzegać realny problem w codziennym funkcjonowaniu.
Ból może nieco ustępować, jednak sztywność barku staje się dominującym objawem. W efekcie pacjent nie może sięgać ręką do tyłu ani wykonywać pełnego zakresu ruchu.
To czas, w którym objawy zaczynają powoli się cofać. Niemniej jednak, bez wdrożenia właściwej terapii, proces ten może trwać nawet kilka lat.
📌 Dlatego też warto podkreślić, że brak leczenia może prowadzić do przewlekłych ograniczeń ruchomości oraz trwałego uszkodzenia struktur okołostawowych.
Mimo że czasem mówi się, iż zamrożony bark „przechodzi sam”, nie jest to do końca prawdą. Owszem, organizm może poradzić sobie samodzielnie, ale może to trwać nawet 2–3 lata. Dlatego zaleca się szybkie rozpoczęcie terapii.
Najważniejszą metodą walki z zamrożonym barkiem jest ruch. To właśnie odpowiednio dobrane ćwiczenia stanowią podstawę leczenia.
👉 Przykładowe ćwiczenie:
Stań prosto, weź ręcznik lub taśmę elastyczną, chwyć ją obiema rękami i powoli unoś nad głowę, nie wywołując bólu. W miarę możliwości zwiększ zakres ruchu.
📌 Pamiętaj: regularność i stopniowe zwiększanie obciążenia są kluczowe. Mimo początkowych trudności – warto!
Gdy ból uniemożliwia rozpoczęcie ćwiczeń, warto rozważyć zastrzyk kortykosteroidowy.
Z tego powodu zastrzyk powinien być traktowany jako wsparcie terapii ruchowej, a nie jej alternatywa.
Choć fizykoterapia nie jest główną metodą leczenia zamrożonego barku, może znacząco przyspieszyć proces zdrowienia.
💡 Fizykoterapia powinna być dodatkiem do codziennych ćwiczeń – nigdy ich zamiennikiem.
Tzw. MUA (Manipulation Under Anaesthesia) to metoda, w której staw barkowy jest „rozruszany” podczas znieczulenia ogólnego.
⚠️ Choć może przynieść pewne korzyści, nie daje lepszych wyników niż rehabilitacja. Co więcej, istnieje ryzyko uszkodzenia tkanek miękkich.
👉 Zdecydowanie bezpieczniejszą i skuteczniejszą drogą jest ruch i terapia manualna.
✅ Nie zwlekaj – im wcześniej rozpoczniesz leczenie, tym lepiej.
✅ Ćwiczenia i terapia manualna to podstawa skutecznej terapii.
✅ Zastrzyki mogą pomóc, ale tylko jako wsparcie.
✅ Fizykoterapia pełni funkcję wspomagającą, nie zastępującą ruch.
❌ Manipulacja pod narkozą to ostateczność – nie zawsze konieczna.
📞 Masz pytania? Potrzebujesz indywidualnego planu ćwiczeń?
Umów się na konsultację w Reha4U – pomożemy Ci pokonać sztywność barku i przywrócić pełną ruchomość.
👉 Zamrożony bark – leczenie w Reha4U
Tak, ale proces ten może zająć nawet 2–3 lata. Bez leczenia objawy takie jak sztywność barku i ograniczenie ruchu mogą utrzymywać się bardzo długo. Dlatego zaleca się rozpoczęcie rehabilitacji, która skraca czas leczenia i zapobiega powikłaniom.
Czas leczenia zależy od etapu choroby. Wczesne rozpoczęcie rehabilitacji pozwala odzyskać sprawność w ciągu 6–12 miesięcy. W przypadkach zaawansowanych powrót do pełnej ruchomości może potrwać dłużej – nawet do 24 miesięcy.
Tak. Ból nocny to typowy objaw fazy „zamrażania”. Często budzi pacjenta i powoduje problemy ze snem. W tej fazie warto rozpocząć leczenie przeciwbólowe i delikatne mobilizacje stawu.
Najskuteczniejsze są ćwiczenia rozciągające i mobilizujące – wykonywane codziennie, ale bez bólu. Przykładowo: podnoszenie ramion z taśmą elastyczną, ruchy wahadłowe czy sięganie za plecy. Najlepiej ćwiczyć pod okiem fizjoterapeuty.
Zazwyczaj nie. Leczenie zachowawcze – rehabilitacja, terapia manualna i ewentualnie zastrzyki – przynosi bardzo dobre efekty. Operacja jest ostatecznością i dotyczy tylko wyjątkowo opornych przypadków.
Autor artykułu: